De metselaar had zijn dag niet.

In de afgelopen jaren hebben wij al vele werkzaamheden verricht, klaar zijn wij nooit. Omdat wij onze gasten van de rust en ruimte willen laten genieten, gaan wij dit niet onnodig verstoren met breek en boor geluiden.
Vanaf het najaar pakken wij een klus aan. De façade van de grote schuur was al jaren een doorn in mijn (ons) oog.

hier moet nodig wat aan gebeuren

Als eerste moet er een rij stenen worden gemetseld tussen de balk en de muur. Alle voegen uitkrabben en opnieuw vullen.

koekenbakker-tuin-man druk aan het werk

Wij ( of eerlijk gezegd mijn koekenbakker-tuin-man) kunnen veel zelf, maar nu was een vakkracht  wel wenselijk. Onze buurman wist wel iemand die hier goed in is en die hebben wij ingeschakeld. 

Het was weer een echte bouwplaats bij ons. Allerlei apparaten en materiaal over de hele binnenplaats. 

slopen zijn wij goed in

de bouwplaats

Mijn koekenbakker-tuin-man moest voor een paar dagen naar Nederland en ik "mocht" dus alles regelen met de metselaar. Elke ochtend bood ik hem een koffie aan, die hij regelmatig afsloeg. Hij ging gelijk aan het werk. Soms was hij tussendoor even weg, iets halen of gewoon afwezig. 

Wanneer hij materiaal nodig had gaf ik hem geld en hij kwam met materiaal en bon weer terug. Dat verliep allemaal prima.

In verband met de eventuele vorst had koekenbakker-tuin-man de waterkraan buiten afgesloten. Dit is ook de waterkraan naar het "Atelier". Als er cement moest worden gemaakt, sleepte ik met emmers water die de cementmolen ingingen.

Op een ochtend wilde de metselaar wel koffie. Ik ging naar binnen om deze voor hem te maken. Hij wilde de koffie buiten opdrinken, prima. Weer buitengekomen zag en hoorde ik water spuiten. De metselaar had de buitenkraan opengezet en uit de douche/toilet en kraan van de wastafel stroomde het water. Snel ging ik alle kranen dichtdoen en mijn rondje met de hond wandelen.

Na een uurtje was ik weer terug en de metselaar vertelde dat hij nog lang water had horen stromen en de buitenkraan weer af had gesloten.

Wat bleek; het kraantje van de boiler van het Atelier had natuurlijk ook opengestaan. Al het water was blijven lopen. De boiler staat op het dak van het Atelier. De metselaar had het opgemerkt toen daar water vanaf kwam. 

Ik vreesde het ergste in het Atelier. Het water kwam al onder de deur door. Ja, de hele vloer stond blank. Het water was door het plafond gekomen, gelukkig precies in het midden van de kamer en niet op het bed. Dit soort ongemak komt nooit uit, maar zeker niet wanneer ik alleen ben. Ik ben maar gelijk aan de slag gegaan.

dweilen met de kraan.. gelukkig weer dicht

Het eerste wat ik kon vinden waren de hondenhanddoeken, en gelijk met een trekker al het water weggehaald. 

Na een half uur was ik klaar en de schade te overzien. Het plafond moet een keer gewit worden, dat is eigenlijk alles. 

De volgende dagen kon ik weer met emmers water sjouwen. De metselaar ging gestaag verder en je kan duidelijk zien dat hier een ervaren vakman aan het werk is geweest. Wij hebben de kunst afgekeken en ik weet alles over schoffels en voegspijkers. Er zijn nog vele muren te doen. 

muur moet nog drogen

wat een verschil

Er wordt vaak en veel geklaagd over de Franse bouwers, aannemers die niet komen opdagen, loodgieters of timmerman die tijdens een klus gewoon nooit meer komt opdagen. Wij hebben het tot nu toe goed getroffen. Geen onoplosbare problemen of grote narigheid gehad. En ach, de metselaar.... die had gewoon zijn dag niet.

🍅🍆Astrid's Moestuintje🍓🍑🌙

Het grootste gedeelte van mijn leven heb ik in het Gooi gewoond. Een leuk en ruim jaren 30 huis met een piepkleine tuin, opgesierd met planten in bakken en wat planten in de grond. Echt groene vingers heb ik nooit gehad. Toen wij hier kwamen wonen was de groene ruimte overweldigend, 1 hectare grond inclusief een stukje bos. Onze binnenplaats is vele malen groter dan onze oude tuin.
De eerste zomer had ik bakken gemaakt en wat tomatenplantjes en sla geplant. Het leverde een enkele tomaat op en de sla was doorgeschoten. Bitter.
Nadat ons terrein was afgegraven en de verbouwing van de schuur was begonnen besloot ik boven op het land een groentetuin te beginnen. Er werd een stuk land omgeploegd, afgezet met dikken stenen en klaar om te zaaien. Tomaten, courgettes, bonen en komkommer. De zomer die volgde was erg warm elke dag met gieters water omhoog lopen was zwaar. Met regelmaat zag ik jonge groene blaadjes voorzichtig uit de grond komen, maar na een paar dagen weer weg. Wat deed ik toch fout?
Het antwoord kwam weken later van onze buurman. Hij amuseerde zich kostelijk, hij had al meerdere malen reeën zien eten uit mijn zorgvuldig aangelegde groentetuin. Ik had een Macdo voor het wild gecreëerd. Fastfood restaurant chez Astrid. Daar had dit Gooise meisje natuurlijk helemaal niet bij stilgestaan. Het stukje tuin is overwoekerd en doet nu dienst als extra compost bak.
Mijn verlangen naar eigen geteelde groente bleef.

tuin ligt nog in rust

bakken staan klaar

Om mijzelf veel gesjouw met water te besparen heb ik een stukje tuin direct naast ons huis en onze bron gemaakt. In de grote schuur vonden wij bakken, deze zijn ideaal om te gebruiken. Vorige zomer hebben wij tomaten, komkommers, courgettes, sperziebonen en aardbeien uit eigen tuin gegeten. Op het land staan pruimen en kersenbomen en wij hebben vele bramenstruiken. Menig gast heeft zelfgemaakte jam bij het ontbijt gehad.
Vanwege het succes van afgelopen jaar ga ik het dit jaar nog groter aanpakken. Ik heb extra bakken geplaatst en het voorzaaien is begonnen. Van een lieve vriendin kreeg ik een pakket met verschillende zaadjes toegestuurd en zelf had ik ook al wat aangeschaft. Ook boerenkool, dat kent men hier niet. Ja, de meeste vinden het veevoer, en dat wordt gezegd door mensen die pens als delicatesse beschouwen 😳. Boerenkool wordt een beetje hip onder de bio-boeren, daar ziet men het als superfood à €8,-- de kilo. Ik ga het zelf wel telen.

groente & bloemen

 

Ik tuinier volgens de maanstand, een manier die hier heel gebruikelijk is. Ik heb eens een oude boer gesproken die dat ook deed met het motto" baat het niet dan schaadt het niet". Aan het begin van elk nieuw jaar is er een ruime keuze van maankalenders.

                                 

Er wordt precies in beschreven wanneer je wat en op welke dag kan zaaien of oogsten. 

Vandaag was een goede dag dus het begin is gemaakt. Het is nog te vroeg om buiten te zaaien, alle zaadjes mogen in de knusse warmte van onze woonkamer ontkiemen en groeien.

mijn grote hulp 😉

het begin

Onze kippen en haan scharrelen graag op ons terras, dat is vanaf nu verboden. Ze maken er een rommeltje van en ik ga geen snackbar voor viervoeters en/of tweepoters  aanleggen, die les heb ik wel geleerd. 

wel gezellig

veel meer ruimte om te scharrelen

Het zachte lenteweer lokt uit om in de tuin te werken, er is genoeg te doen.

Ik wens ieder een fijne week, ik ga de bloemetjes buiten zetten !

 

Het leed, dat website maken heet.

De website die ik ooit heb gemaakt, voldoet niet meer. Nadat wij ons Franse vakantiehuis hadden gekocht, is de eerste versie van de website ontstaan onder het mom van" ook leuk om een site te maken van ons vakantiehuis". Op dat moment was er geen sprake van dat wij dit voor zakelijke doeleinden zouden gaan gebruiken.
Nadat wij ons hier in Frankrijk gevestigd hadden en besloten om onze deuren voor gasten te openen, moest ik er een echte site van maken. Mijn huisvrouwenvlijt site had serieuze aanpassingen nodig.
Inmiddels 5 jaar verder is er een ingrijpende vernieuwing nodig. Het programma waar de website in is gemaakt werkt niet goed. Nou, om heel duidelijk te zijn, werkt helemaal niet meer. Ik kan niets meer veranderen, updates lukken niet. Kortom flink balen.
Na een aantal pogingen, die natuurlijk niet lukten, heb ik het besluit genomen om een geheel nieuwe site met een nieuwe naam te maken.
Bij een website programma bouwer een domeinnaam aangevraagd, abonnement genomen zodat de hosting (Het in de lucht brengen van de site) ook werd verzorgd. Een prijzig abonnement waardoor er geen reclame op de site komt te staan, gelukkig met een niet goed-geld terug garantie.
De ellende begon, de wanhoop nabij, slapeloze nachten. Templates,plug-in, widgets, wat moet ik met al die kreten. Contact met de helpdesk was lastig, ik kreeg een mail met incident nummer, maar geen hulp. Mijn incident was in behandeling genomen. Maar ik kwam niets verder. Tijdens mijn verblijf in Nederland de hulp van dochterlief ingeroepen. Wij kwamen iets verder, maar eenmaal thuis liep ik weer vast.
En ik ploeterde maar voort. Elke vorm van afleiding of verstoring werd mijnerzijds niet gewaardeerd.
😖                              😠                                 😧                           😫                                    😬    

Tijdens de afwezigheid van mijn koekenbakker-tuin-man ( emigratiebeurs Nederland) nam ik een rigoureus besluit, weg met dat abonnement, hosting en alle ellende. Ik ga weer overnieuw beginnen. Dankzij een van de vele tutorials op YouTube, heb ik nieuwe host gevonden (voordeliger dan de vorige) en een goede uitleg in een filmpje. Stap voor stap, weliswaar in het Engels maar dat kon ik wel volgen.
Wat een opluchting, en het leek erop dat dit ging werken. Ik moest wel weer een nieuwe domeinnaam  nemen, maar dat mocht mijn pret niet drukken. Ik kreeg er echt plezier in.
Na uren werken had ik een mooie opzet van de Homepage. Het was al laat geworden, de dieren moesten worden verzorgd en mijn eigen eten was er bij ingeschoten. Voor een keer alleen brood mag best.
De volgende dag weer opgewekt achter mijn computer gaan zitten. Waar was nu alles gebleven, het zag er zo mooi uit en nu was alles weg???? Had ik een enorme fout begaan door de laatste uren werk niet goed op te slaan. Wat voelde ik mij dom. Na al weken bezig te zijn vergeet ik het belangrijkste onderdeel. Elke handeling opslaan. Mijn grote steun en toeverlaat op YouTube weer opgezocht en samen met zijn uitleg weer vrolijk verder. Voor het afsluiten, omdat er nu ook eenmaal andere dingen toe doen zijn zorg ik ervoor dat alles goed is opgeslagen.
Er ligt een dik pak sneeuw, heerlijk om buiten te lopen. Na wat noodzakelijke huishoudelijke taken kruip ik weer achter mijn computer.
WAT NU DAN WEER? Ik kan niet meer inloggen in mijn account. De paniek slaat toe, ik snap er niets van. er zit niets anders op dan de helpdesk van de nieuwe host te benaderen. Ik kan een mail sturen of via de chat. Nou dat laatste dus, ik wil contact met iemand die mij onmiddellijk helpt. En dat lukt, via de chat krijg ik het bericht: Hi, I'am Francesco and i'm donna help you. Nadat ik mijn probleem heb neergetikt zegt hij dat wij alles stap voor stap gaan doornemen. Fijn! Ik moet proberen om het adres nog eens in te tikken en kijken of ik mijn code kan invullen. Het lukt niet en ik ben Francesco kwijt, contact verbroken. Dan nog poging. Jawel, nu is Pete mijn steun en toeverlaat. Ik leg mijn verhaal weer uit en weg is Pete. Op een of andere manier klik ik ze weg.
Poging nummer 3, voel je mijn wanhoop? Hi, I'am Raphael and I'm gonna help you. Met Raphael volg ik weer alle stappen, in alle vertrouwen geef ik een code en vraag hem smekend om mijn site off-line te halen. Een redelijk mooie homepage, maar onaf. Rare proefpagina's. het ziet er niet uit, en ik kan er niet meer bij. Met alle geduld kijkt Raphael met mij mee. Volgens hem ligt het aan mijn verbinding, hij kan gewoon in mijn systeem. "Heb ik mijn caches al geleegd" HUH, wat moet ik doen. De  geschiedenis van mijn browser leegmaken. Voordat ik iets ga doen, bedank ik hem, je weet maar nooit, straks ben ik hem weer kwijt. Het lukt zonder Raphael te verliezen, maar het helpt niet.
Hij gaat nog iets voor mij uitzoeken. Ik wacht geduldig. Ondertussen is het donker geworden, de houtkachel is uitgegaan, de kippen moeten op stok en de hond moet uit. Maar ik wil niet weg bij mijn computer. Weer een bericht van Raphael, alle instellingen staan goed, de fout ligt aan mijn internetprovider ( ja, erg traag internet hier) of kan het zo zijn dat ik ingelogd heb op meerdere apparaten. Tja, dat zou best kunnen en weg is Raphael. Ik heb nu 3 helpdeskmedewerkers versleten. Eerst maar alle beesten verzorgen en zelf wat eten. 21:00 uur in de avond.
Morgen maar weer een poging. Op mijn computer, laptop en mobiel alle geschiedenis gewist. Weer het webadres intikken, en jawel, ik ben weer in het systeem en kan weer verder werken. Als allereerste de website uit de lucht halen. Weken heb ik er aan gewerkt, even een uurtje gaat niet, een paar uur per dag heb ik minimaal nodig.Ik heb de site uitgetekend op papier, wat wil ik waar hebben, welke foto's moeten waar. Ondanks mijn enorm foto bestand, vind ik niet de geschikte foto's, maar het moet maar zo. De basis is er. Ik maak een beschikbaarheidskalender, een aanvraagformulier.   De volgende stap is de site in nog 2 talen maken. Hiervoor heb ik ook weer uren filmpjes met uitleg bekeken.
Inmiddels heb ik er veel plezier in gekregen om de site te maken. Er zijn nog wel wat tegenslagen geweest, maar met enige trots lanceer ik onze nieuwe website.

www.fermetteenfrance.com

Mocht er, ondanks mijn eindeloze controles, toch nog iets niet in orde zijn, laat het mij weten.

Er met regelmaat een toevoeging worden geplaatst op de pagina's activiteiten. 

Stuur gerust een mail met op en aanmerkingen.

Fijne week allemaal!